We kunnen nu wel vaststellen dat de herfst is begonnen, veel
wind en met regelmaat een buitje en daarbij een temperatuur die weinig meer op
heeft met het menselijk gevoel van warmte. Als eerste vanmorgen even naar de
vuilstort om wat overbodige spullen op te ruimen en daarna het karretje weer
even terug brengen naar de basis. Weer thuis gekomen werd het overwegen, zal ik
wel of zal ik niet gaan. Omdat de wil wel goed is maar het vlees zo zwak werd
het dus gewoon een rondje fietsen of dat nou verstandig is of niet “gaan met
die banaan”. Er stond een behoorlijke stevige wind en het plan was om een
rondje om de Wieringermeer te maken, niet ver van huis en op elk moment
mogelijk om weer naar huis te rijden. Gestart via de Alkmaarseweg en dan
rechtsaf over de Groetweg en Waardweg naar De Haukes. Hier krijg ik de eerste
bui, niet erg maar wel even stoppen naast een paar grote overhangende bomen en
na een paar minuten was het alweer droog. Nergens kwam ik iets interessants
tegen en om nu ook nog vanaf Den Oever straks tot aan Medemblik weer het zelfde
eentonige beeld te krijgen besloot ik om mijn rondje te verleggen en over
Wieringen te gaan langs ’t Wad dat is minstens zo leuk als die kale polderwegen
en haast heb ik toch niet. Over haast gesproken toen ik eenmaal aan de
buitenkant langs het water reed was de wind, of was het storm, wel zo hard dat
ik zonder te trappen steeds harder ging, eenmaal boven de 43 km besloot ik om
toch maar wat af te remmen, met harde banden springt het net iets te veel naar
mijn smaak. Later bij Den Oever over het haventerrein naar de Wieringermeer, de
wind tot aan Middenmeer schuin opzij met net na Wieringerwerf nog een
behoorlijke bui die ik onder het fietstunneltje voorbij kon laten gaan en
ondertussen een mevrouw, die er ook stond te schuilen, voorlichting geven over
dit wonderlijke voertuig wat Quest heet. Het was dus een heel klein ritje van
slechts 55 km waarmee het totaal met deze Quest op 54.024 km is gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten