Het kon beter.

Is de zomer over, zoiets vroeg ik me vanmorgen af, gelukkig niet want het begon net te wennen. Helaas was het vanmorgen meer een herfst storm met slagregen. Ik had net de caravan leeg gemaakt om hem naar de dealer te brengen voor een onderhoudsbeurt toen de eerste spatten vielen, de wind viel nogal mee op dat moment. Eenmaal klaar met dit klusje leek het mij verstandig om eerst even naar Wervershoof te fietsen en bij Ben te kijken hoe het gaat met z’n been, het zou nu toch bijna tijd worden dat hij weer wat extra fietsbewegingen zou moeten maken. Onderweg krijg ik een flinke bui maar met de wind van achteren is dat zo voorbij en de zon komt weer snel terug, de storm is nu wat minder als net toen het regende en er leek ook wel hagel bij te zitten, brrrrrr ….. niet mijn weer. Ik had nog extra geluk, ik kreeg van Riet koffie met gebak, op mijn vraag wat er gevierd werd vertelde ze dat het vandaag hun trouwdag was, 48 jaar alweer dus over 2 jaar hebben we feest, “Als we het beleven”, vulde Ben aan. Het gaat alle dagen iets beter maar hij zit nog niet op de racefiets dat is mij wel duidelijk. Ik besluit terug maar weer via dezelfde weg te gaan want ik vertrouw die lucht helemaal niet en dat bleek juist te zijn, weer een enorme bui. Langs de Cultuurweg staan heel wat percelen bloeiende tulpen die op het punt staan te worden gekopt om de bol extra te laten groeien dus dan is deze kleurenpracht weg. Op één van de foto’s is een gele strook te zien als bewijs dat het een vroeg voorjaar is. Bloeiend koolzaad, op 17 april 1945 werd de Wieringermeer door de Duitse bezetter onder water gezet en mensen die dit bewust hebben meegemaakt zeggen dan vaak, “Het was een vroeg voorjaar want het koolzaad stond al in bloei”. Vorige keer had ik een foto van de snelle landbewerking en het planten van aardappelen, men vroeg mij toen “Ja, maar hoe vullen ze die plantmachine” zie hier hoe dat in zijn werk gaat simpel en snel. Een kort ritje van slechts 38 km met een paar leuke foto’s.