Het lag in de bedoeling om even naar Oudemirdum te rijden
maar na overleg bleek dat wel te kunnen maar Bianca moest na de middag meteen
weg naar haar werk dus dan zou het allemaal
in ijl tempo moeten en dat is niet de bedoeling. Misschien morgen dan
maar, we zullen wel zien hoe het “balletje” rolt. Voor vandaag dus een andere
rit in mijn “geest” programmeren, laat ik maar even naar Tiny gaan dan kan ik
misschien Remco, haar zoon, even helpen met diverse snoei klusjes in de
tuin. De Quest naar buiten gereden en de banden bijpompen, toen ik rechtsvoor
als laatste op druk had voelde ik toevallig aan het wiel en merkte dat er wat
speling in zat, vreemd, wat is er loos ? Na een globale inspectie kon ik weinig
anders bedenken als dat het in de “veerpoot” moest zitten dus eerst verder onderzoeken
en uit elkaar halen. Ik kon eerst weinig bijzonders vinden maar binnen in de
bus van de “veerpoot” bleek er iets te zitten wat mogelijk door verkeerde
montage van heel lang geleden, nu het euvel veroorzaakte. De plastic dop die
onderin zit, heeft scheef gezeten en is daardoor op den duur gebroken en hield
de onderste veer vast. Na wat stoten kwam alles naar buiten en door toeval had
ik nog zo’n plastic dop dus die erin en alles weer op zijn plaats waardoor ik
weer probleemloos verder kon, ik vraag me af hoelang ik hier al mee heb gereden
volgens mij zou het nooit problemen hebben gegeven met het veilig rijden op
zich. Dan eindelijk op weg en rond haf 11 was ik waar ik heen wilde hoewel ik
onderweg nog een vervelend incidentje had. Langs de Alkmaarseweg reed ik op het
fietspad waar op een bepaald moment een eenden paartje met 3 kuikens liepen.
Afremmen en afwachten wat ze zouden gaan doen, de “ouders” vlogen allebei op en
daarbij vloog er één tegen een juist passerende vrachtwagen waardoor hij helaas
het leven liet. Toen de kuikens uiteindelijk in het gras naar de andere kant
waren verdwenen ben ik verder gegaan in de hoop dat de ander helft van het
gezag weer terug zal keren naar de “jeugd”. Samen met Remco was het snoeiwerk
snel geklaard en na het opruimen hebben we gezamenlijk een broodje gegeten
waarna ik weer richting Middenmeer ben gegaan. De rit gaat voorspoedig en in de
polder aangekomen zie ik dat er nu een naam is verschenen bij de bouw van het
Microsoft datacentrum, “Mace” het zegt mij verder niets. Het stalen geraamte
wordt steeds dichter en dichter, er zal mogelijk straks ook plaats genoeg zijn
voor de werkelijke apparatuur. Het fietspad langs de Flevoweg lijkt me voor
vandaag wel een redelijk veilige baan om de laatste 5 km naar huis af te zoeven
wat inderdaad resulteerde in 82 km die weer in ijltempo zijn afgelegd met een
gemiddelde van 32,8 km p/u niet slecht al zeg ik het zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten