23 januari 2017

Het valt altijd mee.


62 km

Een waterig zonnetje bij vertrek

De boerenkool is nu echt lekker met de vorst eroverheen.

Een breed wolkendek slokt de zon straks helemaal op.

Zal ik gaan of zal ik nog even wachten, zo was het vanmorgen. Mist , alles wit en een temperatuur van  -3,8 C. niet echt aantrekkelijk om een rondje te gaan fietsen. Achteraf ben ik blij dat ik ben gegaan want als je eenmaal onderweg bent valt alles mee en is het heerlijk vriezend weer. Het zou een klein rondje worden dat had ik me al voorgenomen, naar Obdam bij Tom en Gerda aan, dan over de Zomerdijk en Wognum naar Zwaagdijk en vervolgens naar Wervershoof. Alles is gelukt maar op het eerste adres was niemand thuis dus dan schiet het al aardig op, bij zus Margriet ben ik even in en uit geweest die kwam net van mijn laatst geplande adres en was niet zo enthousiast  over de situatie daar, het klopt helemaal het gaat niet goed maar dat weten we al een aantal jaren, het blijft hopen tegen beter weten in. De zon die ik in het begin in Middenmeer nog wat wazig heb gezien verdween langzaam maar zeker achter een wolkendek  en het wordt steeds donkerder. Als ik weer in Middenmeer ben sta ik nog een poos te kletsen met Henk Hellenberg, een vroegere collega en maak mijn ritje af naar huis waar de dagteller 62 km aangeeft en een nieuw totaal van 72 km, wat een “prille” cijfers als je net uit de 5 cijfer getallen bent gekomen.

Geen opmerkingen: