15 maart 2018

Vreemde situaties langs mijn route



Er zijn grote verschillen in ons kleine landje m.b.t. het weer , hier in de kop van Noord-Holland hebben we de hele dag zon, niet scherp maar hij is er.   
Wel staat er een harde koude wind uit het oosten en als je dan langs het IJsselmeer fiets en hij blaast op de zijkant, dat is niet prettig. Ik zou vandaag een sociaal rondje maken, eerst naar broer Ben en daarna naar zus Margriet. De eerste is niet thuis dus ga ik meteen door naar Zwaagdijk, zij is thuis en onder het genot van een bakkie doet ze haar verhaal.
Als ik weer vertrek neem ik de route via het Egboetswater, in dit kleine natuurgebiedje kom ik wat vreemde dingen tegen. Als eerste een meneer die zijn 4 Husky’s uitlaat, wat niet vreemd is. Even verder, na een paar bochten loopt een wat afwezig en zweverig type jongeman die, als hij mij ziet, snel op een bankje gaat zitten waar hij even later weer vanaf rent om gelijk weer om te keren en wat vreemde bewegingen maakt, gewoon laten lopen hij zal zijn weg wel vinden.

Als ik een paar foto’s heb gemaakt en weer verder ga loopt hij doelloos rond en als ik groet kijk hij verschrikt op.
Maar niet veel verder komt de nieuwste vorm van “ochtend gymnastiek”, hier en daar staan langs het fietspad bankjes en soms ook een picknicktafel, op één van die tafels ligt een meneer die constant de benen door de lucht beweegt om, misschien warm te blijven of niet vast te roesten, hij is in elk geval bezig en misschien is het toch “ochtend gymnastiek” het blijft vermakelijk. Ik zit op de route Oostwoud en ga nog heel even bij Jan Geel langs die druk bezig is met z’n oude Quest die hij pas maakt voor zijn zoon en dat vraagt nogal wat werk als je bedenkt dat die 2 meter is, maar bij Jan is voor elk technisch probleem een oplossing dat is al jaren zo. Via de min of meer vaste route ga ik de polder weer in om thuis te komen na slechts 46 km. Volgende keer beter zullen we maar zeggen.

Geen opmerkingen: