05 juni 2018

Het leven is prachtig als je het maar wil zien.

84 km


Het is helemaal bijgedraaid met het weer, een paar dagen wat twijfelachtig maar de zomer is weer terug.
Hopen op gras, bidden helpt niet
Vanmorgen nog een laatste poging gedaan om achter het huis weer een echte grasmat te krijgen, nogmaals “doorzaaien” water geven en een laag tuinaarde als afdekmateriaal en nu maar hopen dat het echt wat gaat worden. Dan heb ik koffie met koek verdiend en daarna omkleden om in de “Zuidoost” ook even het gras te maaien bij Tiny.
Aardappelen voor Agrico

Out, het bedrijf ooit gestart door zwager Arie

Net buiten de polder met Twisk op de achtergrond zie ik een bordje van mijn vroegere werkgever, ik blijf dit een mooi gezicht vinden. In de Beemster is het meteen, eerst weer koffie met koek en omdat het ondertussen al ruim na twaalven is gaan we meteen maar een broodje eten waarna ik gras zal gaan maaien.
Dit noem ik ware liefde
En wat schetst mijn verbazing, er wordt een zakje bij mijn bord gezet met een paar heerlijke zoute haringen en als je weet dat ze er zelf bijna van over haar nek gaat als het vis betreft dan is dit toch wel ware liefde.
Lida zal niet direct met een Quest gaan rijden
Na het maaien krijg ik nog rabarber mee voor ons nieuwe familielid in Berkhout en zo ga ik met een kleine omweg weer op huis af om Lida blij te maken met dit verse natuurproduct. Na een korte stop en onder het genot van wat drinken praten we even over de situaties van ons beiden, Tiny met Pé en Lida met Ben, wonderlijk en helemaal top.
Koolplanten simpel en snel

Het is weer volop zomer
In de Wieringermeer langs de Koggerandweg worden de koolplanten machinaal gezet, anders als in mijn tijd, toen ging het per regel met de kromme rug één voor één met een aangever achter je. Het is ondertussen volop zonnig geworden en de rit komt thuis aan zijn eind met 84 km op de teller.

Geen opmerkingen: