11 september 2018

Even uitwaaien



Wat doet wind met een Quest, heel weinig als je hem voor of achter hebt maar aan de zijkant kan het soms “pittig” wringen. Heel simpel op te lossen zeggen de echte kenners, een strip over de bovenkant, maar dat ontsiert zo vind ik, één van de andere oplossingen is wat rustiger fietsen, je route zorgvuldig kiezen zodat je geen zijwind krijgt of als laatste thuis blijven. Nee, dat laatste is natuurlijk een onzin uitlating maar het heeft me wel heel even aan het denken gezet, ik ben nu weer thuis en heb ervaren dat rustig fietsen en je rondje een beetje op de zijwind afstemmen weer een heerlijk vrij gevoel geeft.

Langs de Alkmaarseweg worden aardappelen gerooid en als je zo’n hele combinatie ziet draaien is het toch wel een enorm geheel. De wind lijkt zo stevig dat de schapen er allemaal maar bij zijn gaan liggen. Ik ga in De Weere nog even bij familie langs die net op het punt staan om weg te gaan dus een ander keer beter.




Via het Pannepad ga ik langs de uitkijktoren bij de “Kolk van Dussen” en kom aan het einde in Lambertschaag dan oversteken naar de polder en na 10 km sta ik weer thuis en zie dat de plant om is gewaaid, even rechtop zetten en bekijken wat de mooiste kleur geel is, ik weet het, natuurlijk de Quest al was het maar 45 km.

Geen opmerkingen: