Vanmorgen
dacht ik zal ik gaan of laat ik het voorbij gaan, maar het vlees is zwak en
zodoende ben ik toch weer op en neer gereden naar Oudemirdum. Eenmaal onderweg
ging het in het begin redelijk maar als je dan de hele Afsluitdijk de wind in
de meest ongunstige hoek hebt, en het waaide hard op de dijk, dan begint de
twijfel de kop op te steken. Waar ben ik aan begonnen dacht ik een moment,
gewoon doorgaan dan gaat het vanzelf beter en dat was ook zo.
Bij Bianca was de
koffie met koek zeer welkom en na het omkleden hebben we gezellig zitten
kletsen. Rond half 1 nog een broodje met een grote bak thee en dan weer
andersom met de gele “taxi”, op naar Middenmeer en straks op de dijk de gunstigste
wind.
Nog even een rondje door Oudemirdum en via de Beukenlaan weer naar de
vaste route. Bij de Stevinsluizen wordt water naar het Wad gespuid, het kolk er
over en de meeuwen hebben een extra
visje zo te zien. Het weer lijkt wat te wisselen maar het blijft droog.
Op de
Afsluitdijk haal ik langzaam een auto in die op het fietspad voor me uit gaat.
Als ik hem bijna inhaal om te passeren gaat het voertuig wat vreemde capriolen
uithalen, stoppen is de veiligste weg en wel noodzakelijk ook. Zo kan ik
duidelijk de tekst lezen op de auto “Lely’s erfgoed veilig gesteld” LEV VEL, ja,
ja, met zo’n bestuurder begin ik wel wat te twijfelen.
Even verder heb ik nog
maar een foto van Cornelis Lely gemaakt, de man die de grote bedenker was van
de inpolderingen in de toenmalige Zuiderzee, de zon stond er net mooi achter. Via
Slootdorp het laatste stukje naar Middenmeer wat weer 160 km op de teller heeft
gebracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten