 |
| 83 km |
 |
| Sneeuwklokjes staan nu overal in bloei |
Alles heeft
zo z’n onderhoud nodig, kilometers lang is er niets aan de hand en is een
druppel olie hier en daar voldoende om alles geruisloos te laten verlopen maar
vandaag week dat patroon een ietsje af. Op mijn ritje richting de “Zuidoost”
hoorde ik af en toe een heel licht tikje wat er normaal gesproken niet was.
Goed opletten wanneer en waar dat geluidje vandaan kwam, maar helaas ik kon het
niet thuis brengen. Op mijn vaste stopadres ook nog even gekeken maar nee
onbekend geluid, dan thuis maar een grondiger inspectie uitvoeren want ik heb
nou eenmaal een hekel aan geluidjes die “zomaar” zich zelf presenteren.
 |
| De eerste van de twee bruggen |
 |
| Les Deux Ponts |
 |
| Richting Schardam |
 |
De tweede brug in Oudendijk
waar iemand te snel naar naar rechts is gegaan. |
Maar ik had geluk, eenmaal na koffie, koek en
een broodje ging ik weer huiswaarts en weer dat tikje, mijn geluk was dat de
zonnestralen naar binnen schenen op het inwendige trapgebeuren van de Quest en
toen zag ik bij elke trapbeweging dat het kapje, dat als ketting “afschermer”
dienst doet, even naar binnen floepte en weer terug sprong.
 |
| Voor de "operatie" |
 |
| Na een voorspoedige ingreep |
In het begin zat
dit vast met een klinknagel of popnagel, maar ooit eerder heb ik hetzelfde
gehad en had toen de klinknagel uitgeboord en er een schroef met ring en moer
op geplaatst en die was nu los getrild denk ik. Thuis de fiets op zijn kant een
kruiskop schroevendraaier en een tang en vijf minuten later was het euvel
verholpen en is hij “voorlopig” weer muisstil. En daar heb ik 83 km voor moeten
fietsen om dat te ontdekken, maar met plezier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten