25 maart 2019

De, voorlopig, laatste rit naar Oudemirdum.


166 km (de rode route was afgesloten)

Min of meer met een soort van weemoed heb ik de rit van vandaag gemaakt, voorlopig de laatste keer naar Oudemirdum om een bakkie met de Quest want het fietspad langs de Afsluitdijk gaat helaas 3 jaar dicht, gewoon krankzinnig, als de benzine monsters maar ongestoord hun uitlaatgassen kunnen blijven uitstoten, een niet vervuilende fietser wordt voor de zoveelste keer in de bak van niet bruikbaar afval weggestopt. Helaas we kunnen niets doen tegen het logge onhanteerbare overheidslichaam.
Storm bovenop de Afsluitdijk

Wandelaars uit Warmenhuizen
Ondanks de toch wel stevige wind vanmorgen van start tegen de wind in en op de Afsluitdijk min of meer achter de dijk uit de wind, het was op de stukken waar ik bovenop de dijk kwam echt storm op de zijkant, oppassen dus. Op een bepaald moment zag ik een paar wandelaars aankomen lopen, even een foto maken en later een praatje met het stel, “Ook voor de laatste keer” was mijn vraag en inderdaad met hetzelfde schrikbeeld, nog maar een keer de dijk over nu het nog kan was hun reactie, het paar kwam uit Warmenhuizen en was met de bus naar Friesland gegaan om lopend weer naar Den Oever te lopen.
Wachten bij de Lorentz sluizen

Afsluiting langs de dijk bij Makkum.

Het kerkje van Ferwoude
Bij de Lorentz sluizen moest ik even wachten en kreeg daar een heel klein beetje regen, verder bleef het droog onderweg alleen in Oudemirdum “gonsde” het een tijdje van de regen, wat ging het hard. Bij Makkum liep ik het op, vanaf vandaag is een stuk langs de dijk afgesloten en moest ik omrijden, het tempo zakt dan en je moet af en toe even kijken waar je uitkomt. Bij Bianca is het altijd gezellig, net haar moeder die vandaag 77 jaar zou zijn geworden, spontaan, gastvrij en altijd blij. Na koffie met een gevulde koek ben ik weer opgestapt om nu tegen de wind in te “boksen” richting Middenmeer.
Bianca maakte wat foto's omdat

het de laatste rit voorlopig is

dat ik om een bakkie kwam.
Bianca wilde nog even een paar foto’s maken omdat het mogelijk weer een hele poos zou duren eer ik met de Quest voor de deur zou staan.
Snelle jongens
Terug op de Afsluitdijk haalde ik 3 wielrenners in die ik maar niet ben gepasseerd, ze reden geregeld tussen de 37 en ruim 40 km en dat was hard genoeg vond ikzelf. Aan het einde hoorde ik ze zeggen “Verrek d’r zit zelfs een richtingaanwijzer op” toen ik linksaf zou gaan, “Wij gaan voor de wind naar Amsterdam maar eerst even wat eten bij “De zingende wielen” ik schat ze alle drie zo rond de 20 tot 25 jaar en goed getraind anders rij de je hele Afsluitdijk niet met deze snelheid op een racefiets. Toen ik thuis was bleek het 166 km te zijn geweest, een prettig ritje met enige weemoed afgesloten.

Geen opmerkingen: