Een mens kan toch heel wat “afvliegen” met een Quest, zo zit
je, zoals gister in Zaandijk en de volgende dag doe je een retourtje Dronten,
allemaal omdat dit leuk is zegt men. Nou ja , men, ik zeg het zelf en het is
hartstikke leuk neem dat maar van mij aan.
De rubber handvatten moesten
vervangen worden, ze plakten te veel. Dus even naar Dronten om bij de vrouw en mannen
van Velomobiel langs te gaan, ja Eva moet niet vergeten worden. Op dat moment
dat ik binnenkwam was het net koffietijd dus eerst een bakkie doen en daarna
ging Paulus aan de slag.
Ik had verwacht dat het een veel grotere klus zou zijn
maar de onderdelen werden vakkundig verwijderd en weer vernieuwd geplaatst
daarna bijstellen waarbij bleek dat er een veer van het schakelmechanisme zijn
langste tijd had gehad, dus ook vervangen. Hierna bijstellen wat wel enige tijd
in beslag nam maar alles is goed gekomen en zo kon ik huiswaarts keren.
Op zo’n
5 km vanaf Dronten ben ik omgekeerd omdat de trapsnelheid wel wat aan de hoge
kant was om snelheid te maken, teug bij Velomobiel zag ik dat de voor-derailleur
op het midden tandwiel stond, één klik en alles was weer bij het oude en kon ik
full speed richting Noord-Holland. Juist op dat moment waren de weergoden aan
het donderjagen en kreeg ik een bui over me heen, niet normaal, ik ben zelfs
gestopt omdat ik geen fietspad meer kon onderscheiden, al heel snel was het
over en kwam de zon er weer bij en bleef het verder heerlijk zonnig weer.
Op
het IJsselmeer zag ik een zeilbootje gaan en kreeg het bijna te doen met de
mensen aan boord, straks gaat ie om dacht ik geregeld, maar het bleef goed
gaan.
Bij Enkhuizen kwam ik nog een boze “sluiswachter” tegen. Ik reed zoals
gewoonlijk onderlangs en daar reed op dat moment deze boze meneer met de auto,
we stopten allebei en hij wees mij erop dat ik naar het stukje fietspad moest, “Dit
is een werkroute daar mag jij niet komen” “Meneer waar staat dat aangegeven ik
heb niets gezien al in geen jaren dat ik hier langs ga” “Omdat ik ’t zeg” en
dan word ik ook scherp. “Meneer ik mag met deze fiets op de weg rijden, U kent
waarschijnlijk de regels niet” De “zielepiet” werd alleen maar boos en reed
weg, ik kon niet eens een foto van hem maken. Nou heb ik van de mannen die
helpen tijdens de LEL-race om velomobielen hier te keren ook wel eens begrepen dat
er iemand in de buurt van de sluis of het naviduct een hekel heeft aan
ligfietsers en dan vooral velomobielen, misschien was het dezelfde meneer wel.
In Enkhuizen nog even een bak kibbeling en toen werd ik geheel onverwacht
begroet door mijn ander dochter Karin, “Lekker aan ’t fietsen” Ik vertelde dat
ik naar Dronten was geweest “Nou prettige dag verder” en weg was ze samen met
haar vriendin die ook nog even om de hoek keek.
Nog een kort ruk naar Middenmeer waar de teller deze keer 175 km aangaf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten