Het leek wel zomer.

Ja hij is er weer, de zon en de schrijver van dit zoveelste stukje fietsen met een Quest, het was fantastisch met zulk weer, zon en nog eens zon. Ik wist dat Tiny vanmorgen even weg was met haar dochter Patricia en tegen de middag zijn ze wel weer “boven water” dus even naar de Zuidoost is net zo’n ritje met dit mooie weer. Het is ongelofelijk wat is deze fiets geruisloos na het smeren van de ketting en het vernieuwen van de o-ringen om het tandwiel onder de stoel. En toch blijft het uitkijken, vanmorgen in Wognum bij de rotonde die ook een afslag heeft naar het gemeentehuis van de gemeente Medemblik hadden ze me bijna te pakken, zonder op of om te kijken ging er een meneer naar het gemeentehuis, als ik niet flink in de remmen had geknepen was het echt fout gegaan. En dan krijg je steevast te horen “Sorry meneer maar ik had je niet gezien, je bent ook zo laag” begrijpelijk iedere automobilist let wel op de weg, maar op een fietspad rijden enkel “onbenullen” en mijn auto is veel sterker.

Verder ging alles goed, snel en veilig en zo kwam ik in de Zuidoost. Toen ik uit de fiets stapte werd er net een kettingzaag gestart en zag ik dat er wat gesnoeid ging worden bij de achterbuurman, ik heb het wat gevolgd en zag dat er zeer serieus en vooral veilig werd gewerkt en langzaam werd de hoogste boom kleiner en kleiner, zonder problemen.

Toen Tiny thuis kwam was de boom al voor een groot deel vertrokken en lagen er nog slechts wat grote blokken onder de stam die nog maar amper 3 meter hoog is.

Als ik later weer richting Middenmeer ga zie ik vlak bij Alkmaar geen sneeuw maar wel de eerste sneeuwklokjes en ook de narcissen staan op springen, de lente komt er aan (als het maar niet gaat vriezen).

Iets verder zag ik nog een zwart schaap lopen waarbij vooral de horens opvielen, en zo kwam ik na 98 km weer binnen na een heerlijke dag.