Even om een bakkie naar Oudemirdum

 

Retourtje van 252 km 

Vandaag een kort verhaal over een wat langere rit, gisteravond bedacht ik dat het de hoogste tijd werd om weer een keer naar Oudemirdum te gaan. Het is altijd een heel gedoe als ik met de speciale vervoersmethode over de Afsluitdijk wil, 2 dagen van te voren bellen, dat lukt dus niet, dan de vraag of ze met de juiste bus gaan, de laatste keer bleek met kunst en vliegwerk de Quest er eigenlijk niet in te passen. De andere manier is onderlangs gaan zowel heen als terug maar dat is dan wel 250 km. Eerst even bellen, Bianca is thuis en ik kan blijven slapen als ik dat wil, vanmorgen de keus gemaakt om via dezelfde route weer naar huis te gaan en dat is allemaal gelukt.

Heel veel bomen met een "onderscheiding"

Het gemaal bij Lemmer

Het einde van deze dijk

Het begin van de dijk naar Lelystad

Toen ik bij Bianca aankwam en de fiets net achter het huis had geparkeerd verscheen er een meneer op een super mooie sportfiets met v-snaar aandrijving en zijn eerste vraag was “Jij bent toch de vader van Bianca” inderdaad en zo kwam het gesprek opgang.

Jouke Haarsma enz.

Een super aandrijving

Hij bleek Jouke Haarsma te zijn afkomstig uit Bakhuizen, jaren in Rotterdam gewoond en gewerkt en nu weer terug zijn geboortegrond in Bakhuizen. Ze hadden jaren geleden als proef 2 of 3 winters in het zomerhuisje gezeten en waren goeie kennissen gebleven en zodoende had hij van Bianca wel gehoord over haar vader en de Quest en nu zag hij me gaan en kwam meteen achter mij aan het erf op om de fiets eens van dichtbij te bekijken. Zijn fiets was overigens ook van super kaliber met een v-snaar aangedreven i.p.v. de ketting, echt apart.

Allemaal onderdelen voor windmolens

Na de Ketelbrug richting Lelystad

Heerlijk zeilen

Onder de Ketelbrug

Vanaf Urk richting Ketelbrug

De Ketelbrug geeft iets oponthoud

Bij Medemblik krijgt de brug een nieuw dek

Na koffie en koek en later een aantal boterhammen ben ik weer opgestapt voor de laatste 125 km naar Middenmeer, onderweg hier en daar nog een foto maken en op tijd weer thuis mezelf verwennen met een bak cappuccino en dat alles na 252 km die best de moeite waard zijn geweest.