140 km Bijna windstil
Ik heb
vandaag eigenlijk te veel foto’s gemaakt maar ik wil de lezers er niet te veel
van onthouden, achter elke foto zit een verhaal, tenminste, voor mij zeker. Ik
was eerst van plan om even naar Dronten te rijden maar door bepaalde
omstandigheden kwam daar niets van terecht. Een naast familielid had
gisteravond positief getest op corona en dan komt er toch een hele organisatie
in beweging of valt juist de organisatie helemaal stil. Ik hoorde ook nog van
een ander familielid het volgende: “Dan moet jij ook in quarantaine of heb je
geen klachten en een booster”, ik heb toen gereageerd dat ik geen klachten had
en een Quest i.p.v. een booster. Maar goed het was een mooi rondje vandaag,
eerst koffiedrinken bij Tiny en daarna via een zuidelijker stukje N.H. weer
naar Middenmeer.
Ik liep diverse keren vast omdat er “overal” aan de dijk wordt gesleuteld langs het Marker en IJsselmeer, vast lopers bij Durgerdam, Holysloot, Zuiderwoude, Zunderdorpergouw maar uiteindelijk toch weer een pad gevonden richting het noorden.
Wat dichter bij huis liepen er weer heel wat schapen met lammetjes en de mooiste foto’s maakte ik aan het eind.
In de Wieringermeer langs de Alkmaarseweg kwamen mij een wielrenster en een man op een lage ligfiets tegemoet, op het laatste moment zag ik pas wie het waren, neef Sander en zijn vrouw Paula. Zo’n 20 jaar geleden heeft Sander een dwarslaesie opgelopen tijdens het wielrennen maar naast zijn werk genieten ze samen nog altijd van een rondje met de fiets. Als we thuis zijn vertelde hij dan zijn we op zo’n 80 km en dat is wel het maximum voor mijn armen, echte toppers allebei. ( Ik krijg net een app van Sander 85 km is mij een record). Mijn teller stopte vandaag op 140 km maar ja, mijn body is nog redelijk voor zover ik weet.
1 opmerking:
Dat is nou een echte ligfiets!
Velomobielen zijn eigenlijke halve zitfietsen.
Een reactie posten