Er kan heel wat gebeuren op één dag, vanmorgen ben ik van huis gegaan met het idee ik ga de 30.000 km volmaken en dan zie ik wel weer. Van start richting Wervershoof en even langs mijn beide broers, de jongste was niet thuis en de oudste was ook afwezig, wel even op het laatste adres zitten kletsen met daarbij de nodige koffie met zijn vrouw gedronken. Voor ik zo ver was passeerde ik in de Wieringermeer nog de z.g. Faunaduikers, bekostigd door de Postcodeloterij, echt een belachelijke stunt die straks alleen goed is geweest voor de ontwikkelaars van Agriport. Vervolgens richting Zwaagdijk om een “leuk” rondje te maken, om over, of door mijn geboortedorp te rijden heb je twee mogelijkheden, de eerste 5 a 6 km over de weg en dan verplicht naar het fietspad of alles over het fietspad. Nu staat er naast dat fietspad, juist die eerste 5 a 6 km, een prachtige ligusterhaag die alle verkeersdeelnemers het zicht op de Quest ontnemen als ze afslaan naar een inrit bij een woning of wat dan ook, op advies van mijn zwager Gerrit neem ik dan ook sinds vandaag de weg waar dus de auto’s enz. rijden en wat denk je, snelheidscontrole, er stonden 2 agentes met lasergun om snelheidsmaniakken terecht te wijzen door middel van een “prent”. Uit voorzorg, om me te verdedigen, ben ik gestopt, “Meneer ,U reed 42 km” was de eerste opmerking en “Moet U niet op het fietspad ? “. Het bleken 2 dames te zijn die best meer wilden weten over dat “gele ding” en meteen heb ik ze het wetsartikel getoond m.b.t. de regels voor fietsen en waar de Quest net buiten valt. Ze reageerden allebei heel positief op het schrijven en na een praatje wensten ze mij een goeie reis verder, vooral nadat ik ze vertelde dat mijn zoon op de meldkamer zat in Alkmaar en toen ze me vroegen hoe heet hij en ik ze zijn naam gaf was hun reactie “O Gerard , ja die kennen we wel”. Aan de overkant van deze onverwachte stopplaats woont een vroegere buurjongen, ook nog aangetrouwde neef, die aan mijn stem hoorde dat ik daar stond dus daar ook weer een tijd zitten met de nodige koffie en koek waar ook zwager Gerrit aan kwam fietsen, zo zie je maar het was weer echt thuis zijn op “ons dorp”. Om kwart over 12 ging ik weer verder en via diverse omwegen, o.a. ook door Schermerhorn waar het kleinste huisje staat (27 vierkante meter), kwam ik na de nodige kilometers weer in Middenmeer en is de stand van de totaalteller op 30.008 km gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten