Weer een dag zoals alle anderen dacht ik vanmorgen toen ik van start ging maar het werd een ritje met belevenissen. Omdat het weer niet echt vast zomers is ga ik nog niet te ver op pad heb ik me voorgenomen, een rondje in de “buurt” ligt het meest voor de hand. Tegen half 11 ging ik van start richting Slootdorp, in Slootdorp even naar rechts en dan linksaf de Den Oeverseweg op, een mooie brede asfaltweg waar het lekker rolt. Na een paar Kilometer stonden heel wat auto’s en mensen langs de kant, mijn eerste gedachte was, een visclub die het hier gaat proberen, maar nee, daar heb je geen grote fototoestellen en verrekijkers bij nodig. In het veld zag ik dat er mensen bezig waren met bollenrooien en verder leek het mij rustig. Toen ik bij de eerste zijweg kwam stonden daar ook een vader met zijn zoontje en uiteraard een “joekel” van een verrekijker op statief, dit was aanleiding voor mij om toch maar te vragen wat er voor bijzonders aan de hand was. Er werd me met veel enthousiasme verteld dat er een Vale Gier in het veld zat en of ik ook even wilde kijken, dus uit de Quest en via de techniek zag ik inderdaad een enorme grote vogel die de naam Vale Gier schijnt te dragen, toch wel uniek. Op mijn vraag hoe zoiets meteen bij zoveel mensen bekend was werd mij verteld dat de vereniging via internet melding van zoiets maakt en verder per mail enz. wordt iedereen zo snel mogelijk op de hoogte gebracht. Een leuk voorval, zo zie je maar er zijn ook andere hobby’s dan fietsen. Ik heb mijn weg vervolgd en ging via het Robbenoordbos naar Den Oever, in het bos kwam ik een vroegere plaatsgenoot tegen, Ben Datema liep er een rondje met zijn kinderen, Ben, voorheen ook een fanatiek wielrenner zocht het hogerop en werd straaljagerpiloot en vertelde in het gezellige praatje dat we hadden, dat hij nodig weer eens moest fietsen want de conditie is niet meer wat het geweest is. Via de haven in Den Oever heb ik de buitenkant van de dijk genomen waar eigenlijk wat te veel los split ligt en tegen een harde wind in richting da andere kant van het eiland. Toen ik daar bijna was had ik het gevoel dat het steeds zwaarder begon te trappen en de gang hield ik er maar moeilijk in, in een bocht voelde ik de oorzaak, achter lek dus aan de kant en uit wind en in de zon, ja echt, heb ik de zaak weer opgeknapt en kon daarna probleemloos weer verder. Na een 75 km was ik weer thuis met het gevoel dat het een “lekker” uitwaai ritje was geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten