Ik begon na mijn 65e met deze verslavende hobby. Op 26 november 2023 reed ik 18 jaar met een Quest en heb in die periode 258.738 km afgelegd en nog steeds met heel veel plezier, laat je nooit weerhouden dat leeftijd een beperking is. Gemiddeld reed ik 14.105 km per jaar en geen kilometer met tegenzin, alle keren genieten en het is de beste manier om fit en gezond te blijven. Bovendien hoop ik dit nog jaren vol te houden. WIE ZOEKT KENT DE QUEST NIET, WIE DE QUEST KENT ZOEKT NOOIT MEER
09 november 2009
Ergernis door vernielzucht
Vanmorgen toen ik de Quest uit de garage reed vond ik dat het niet licht liep zoals ik eigenlijk gewoonlijk ervaar. Inderdaad bij controle bleek rechtsvoor het bedenkelijke niveau te hebben van te lage bandenspanning, simpel gesteld gewoon hartstikke leeg, plat, lek. Omdat ik nog niet het plan had om meteen op pad te gaan heb ik in alle rust de fiets op zijn kant gelegd en de band er uit gehaald en geplakt, een klein scherp stukje steen vond ik later in de buitenband ongeveer op de plek waar ik het lek had gerepareerd. De berichten heb ik gister voor het laatst gehoord en toen sprak men over minder weer in de middag dus dan vanmorgen maar even een klein rondje. Ik was in eerste instantie van plan even via Bovenkarspel te gaan bij Dick en Greet langs maar toen ik bij Enkhuizen was werd de motregen een ietsje intensiever, bovendien reed ik zo ongeveer voor het eerst weer met de “kap” op de fiets en was van binnen al helemaal nat dus het leek me verstandiger om maar gewoon weer richting “thuis” te gaan. Het werd zodoende maar een kort ritje van 63 km zoals op het kaartje is te zien. Veel bijzonders kwam ik onderweg niet tegen, het beeld van de Wieringermeer wordt aan de zuidkant volledig bepaald door kassen en rookpluimen, een beetje somber, het is echt herfst, ook in de polder. Toen ik vanaf de Flevoweg onder de A7 door reed via het fietstunneltje viel mijn oog wel op iets bijzonders waar ik geen goed woord voor over kan hebben. Ik schrijf dit op de eerste plaats toe aan de ouders van het “tuig” die dit veroorzaken, men treed niet op en laat alles toe wat hun lieverdjes vernielen, behalve als ze thuis iets in deze trant zouden presteren dan ben ik er zeker van dat er dan wel zou worden opgetreden. Maar waarschijnlijker is, dat ze thuis als zielige lieve kindertjes doen wat er van ze wordt verwacht en het geen moment in hun hoofd halen, om thuis met zoveel kracht op de eerste de beste deur of eigen spullen hun lusten botvieren, nee dan maar op kosten van de gemeenschap. Maar het enige wat ze er niet bij durven zetten is hun eigen naam, de lafaards. In elke stad of grotere plaats zal zoiets al volledig zijn geaccepteerd maar helaas ook de jeugd van de Wieringermeer en in dit geval waarschijnlijk de jeugd van Middenmeer behoort dus ook tot het “tuig” wat een groot deel van het gemeenschapsgeld opmaakt door vernielingen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten