Zeven uur, ietsje vroeger maar dat geeft niet, ben ik opgestaan en heb na de ochtendrituelen de krant doorgelezen en mijn broodje klaar gemaakt. Tegen half 9 een kar met wat tuinafval weggebracht naar de “stort” en daarna de tijd rijp geacht om me om te gaan kleden. Ondertussen was ik ook nog naar de fietsenmaker gereden om een pompnippel waar ik zowel de banden met Nederlandse als de Franse ventielen mee kan oppompen. Helaas ’t is niet gelukt wel vond ik tussen al mijn spullen één verloopnippel waar het wel mee zal lukken maar mijn voorkeur gaat toch naar dat andere. Mijn ritje van vandaag had weer eens geen bestemming vooraf, dus ben ik van huis gegaan met het idee, “we zien wel wat de dag brengen zal”. Het eerste wat deze dag bracht was een zenuwachtig paard op het fietspad, ik was al vroeg gestopt in de hoop dat hij langzaam zou wennen maar des te dichter hij mij naderde des te vreemder werd zijn gedrag wat tot gevolg had dat hij op een bepaald moment rechtsom keert maakte en er vandoor ging. Dat was ergens bij Hoogwoud en toen ben ik meteen maar even afgeslagen naar Obdam voor een bakkie. Na de koffie weer verder en via allerlei omwegen en afslagen reed ik op een bepaald moment langs het Noodhollandskanaal, richting Neck. Ik weet dat Tiny zo rond één uur daar op de tennisbaan is om te opereren als een soort Martina Navratilova, het gaat haar nog bijzonder goed af moet ik eerlijk toegeven. Even kijken en dan weer door naar, ja waar zal ik heen gaan, richting Edam en dan nog even rechtsaf om iets verder via Volendam langs de dijk weer naar het Noorden te gaan. Het reed allemaal geweldig, in Volendam hebben ze de wereld weer veelvuldig door een “spleetje” bekeken en achter dat spleetje zat dan een digitale camera en een oosters uitziend iemand. Toen ik na de drukte op de dijk even stopte om mijn pomp een beter plekje te geven stapte er een meneer van zijn racefiets af en wilde weleens wat meer weten en zien van zo’n “geel ding”. We hebben even staan kletsen en het leek hem wel wat maar om dan nog 2 a 3 jaar te wachten dat was net gek genoeg, “Deze benen” zei hij, “doen al 80 jaar mee en om nou nog daar aan te beginnen” Ik hoop, dat als ik zo oud ben, dat ik dan ook nog zo rond kan rijden, de man kwam uit het gevaarlijkste dorp van N.H., dat is voor mij De Rijp, maar toch petje af. Na 126 km was ik weer thuis en stond de totaalteller op 1086 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten