“Een mooie schutkleur”, ja inderdaad die kregen we vandaag als nieuwste item mee voor de Quest. We, dat waren Kees van Hattem, Rob Kaag en ik, mijn eerste plan werd min of meer wreed verstoord door twee, mij tegemoet komende Questen. Uit de verhalen van Kees en Wim had ik begrepen dat maandag en dinsdag testdagen zouden zijn voor de 26” banden alles in een overdekte locatie in Heerhugowaard. Omdat ik gisteren andere bezigheden had kwam er niets van fietsen en zou ik vandaag even in de “test arena” gaan kijken met de bedoeling om daarna misschien even langs Zuidoostbeemster te fietsen, het liep allemaal weer eens anders. Net voor de afslag naar het mogelijke testlokaal kwamen mij 2 gele Questen tegemoet, het enige dat ik hoorde was, “We gaan de andere kant op” dus keren en er achteraan. Het bleken Rob en Kees te zijn, de eerste kende ik nog niet van “nabij” de andere is als “gesneden koek” dus redelijk bekend. Toen ik ze had ingehaald hoorde ik dat ze richting Den Helder op het programma hadden staan, het leek me een ideaal ritje met dit mooie weer. Om te testen waren niet alle middelen beschikbaar dus dat komt nog wel. We reden heerlijk via Noord-Scharwoude naar Schoorldam naar Schoorl om daar vanaf via de Schoorlsezeeweg door de duinen naar Hargen te rijden. Daar volgde de eerste koffiestop met appelgebak en slagroom die Kees ons had aangeboden, de volgende keer is het mijn beurt hebben we al vastgesteld. Na Hargen langs de Hondsbosschezeewering naar Petten, op een bepaald moment zijn we even gestopt om, laten we zeggen “Je kunt niet alles uitzweten” dan is dat ook duidelijk. Toen we even stonden te kletsen kwamen er een paar mensen langs waarvan er één de opmerking plaatste “een mooie schutkleur” mogelijk was dit een echte natuurliefhebber, je weet wel zo in hart en ziel één met de natuur, hij droeg zelf dan ook een soort camouflage uitrusting zodat hij niet gezien zou worden, wij zagen hem wel en hoorden hem zelfs. Nadat we onze tocht weer vervolgd hadden kwamen we na verloop van tijd in Den Helder, langs de Zeepromenade vervolgens langs de aanlegplaats van de boot naar Texel en dan nog een klein stukje door de stad om koers te zetten naar Middenmeer voor koffie met koek. Kees en Rob zijn na deze innerlijke versterking weer op pad gegaan voor het laatste stukje, bij mij stond de teller van de fiets op 113, 84 km en die van de GPS op 113,64 km geen noemenswaardige afwijking.
Doordat mijn modem geen enkel teken van leven meer geeft moest ik via de PC van mijn zoon dit bericht uploaden naar mijn blog maar het is gelukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten