Vanmorgen ging alles weer op rolletjes, op tijd uit bed en na het ontbijt en de krant nog even wat licht huishoudelijke werkzaamheden verrichten, goh….. wat klinkt dat interessant, “licht huishoudelijk”. Maar goed ik was al heel snel zo ver dat ik in het andere pak kon. Voor Tiny had ik nog iets op de computer gemaakt en dat zou ik vandaag bezorgen. Op naar Zuidoostbeemster, omdat ik net als altijd een man van de klok ben moest ik me nu wel wat inhouden anders was ik veel te vroeg en omdat punt te omzeilen ben ik met een klein ommetje gegaan. De eerste medesporters waren een aantal hardlopers waarvan ik de 2 eersten maar heb geknipt voor een plaatje op mijn blog maar achteraf kwamen er nog veel meer mooie momenten. Het mooist rijdt het langs de IJsselmeerdijk en daarom ben ik bij Scharwoude afgeslagen en over de dijk verder. In één van de vele bochten staat een soort monument en net toen ik er aan kwam werden er wat opnamen gemaakt, wat en wie was voor mij op dat moment onbekend maar toen mij werd gevraagd met de volgende woorden: “Meneer wil U effies wachte want we make opnames” toen was mij duidelijk wie het was en waar het om ging. Een aantal keren werd er een bepaalde zin gesproken, die, zoals ik dat beoordeel, “Westfries in het net” is, de dijk werd bijvoorbeeld uitgesproken als de dijk terwijl een echte Westfries over “de doik” praat en toen ik de opmerking maakte praat maar wat meer met Tom Wester kreeg ik als antwoord “dat doen ik al zat” toen stond het voor mij vast, het is Ina Broekhuizen, ze was bezig een promotie filmpje op te nemen om een poging te wagen “de Westfriese omringdijk” wereld erfgoed te maken, wie weet wat de toekomst nog gaat brengen. Mijn vervolg ritje werd bepaald door een tussenstop in de Zuidoostbeemster, kletsen, een broodje en daarna nog een paar plantjes in potten en in de tuin zetten waarna ik weer verder ben gegaan. Via Purmerend naar De Woude even bij Wim kijken, alles was in beweging, zelfs Wim bewoog op een bijna ongekende manier, op de eerste foto is hij nog volledig in trance bezig onkruid uit zijn tuin “over de weg” te steken en na een opmerking van mijn kant kwam hij overeind. Ook bij Wim hoort koffie bij de standaard rituelen als er bezoek komt, na een bakkie en wat kletsen werd het voor mij tijd om mijn padje weer in te korten en ben ik via allerlei omwegen weer thuis gekomen na 107 km volgens de teller.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten