Hoe moet je zo’n dag nu verwoorden, ’t zat mee en ’t zat tegen en toch was het een heerlijke fietsdag. Het begon met een berichtje van Marcel Beekmans, “Pé als je tijd hebt mag je wel meerijden b.v. tot aan Medemblik” Marcel ging n.l. vandaag naar Dronten om grotere remtrommels en andere tandwielen te laten monteren voor zijn trip binnenkort naar Amerika, (even dwars over fietsen). Om alvast wat kilometers in de benen te krijgen was het de bedoeling om vanaf Dronten via de NOP en Friesland een rondje te maken over de Afsluitdijk en zo weer naar Amsterdam. En wat begeleiding door Noord-Holland zou hij wel op prijs stellen zo had hij aangegeven. Kees van Hattem mailde ook al dat hij mee zou gaan en die zou rond 10 uur bij mij zijn, maar daar begon het eerste mankementje, Kees had vaklui over de vloer en kon niet eerder weg en het zou een uur later worden dus ben ik alvast maar naar Heerhugowaard gereden om Kees op te pikken en dan samen naar Friesland en mogelijk komt Marcel ons op de dijk al tegemoet rijden. Zo gezegd zo gedaan, ik eerst naar Kees en toen op pad, al heel gauw werd er gebeld, Ben Wiggers zou ook de Afsluitdijk op gaan en zou ons weer tegemoet rijden, maar we zijn er nog niet, dit wordt leuk en gecompliceerd. Marcel zou in Hindelopen opgewacht worden door Marcel Prins uit het uiterste noorden van Friesland dus alles bij elkaar Marcel en Marcel uit het zuiden op weg naar de Afsluitdijk, Kees en Pé op weg naar Friesland en Ben Wiggers ook op weg naar de dijk om ons weer te ontmoeten, maar het volgende telefoontje veranderde het beeld weer helemaal, Ben stond op de Afsluitdijk samen met Jan Geel die ook op weg ging naar “Beekie”, dus dan zijn we straks met 6 Questen om “Beekie”veilig door het onbekende te loodsen. Het eerste telefoontje was van “Beekie”zelf hij reed net Urk binnen en Kees en ik zaten nog in Middenmeer aan de koffie die Kees thuis moest ontberen door het werk van de vaklui (geen stroom enz.) Naderhand heeft “Beekie” wel een keer of 5 a 6 aan de telefoon gehangen, Marcel Prins was hem tegemoet gereden en beiden hadden in de GPS een verkeerde route zodat ze niet meer wisten welke kant ze op moesten, op een bepaald moment stonden ze in Oudemirdum voor het huis bij mijn dochter, “Moeten we nu de dijk volgen” was de vraag, “Nee richting Rijs en dan naar de Galamadammen en na het naviduct meteen rechtsom richting Workum enz”. Het zal wel aan mijn uitleg gelegen hebben maar ’t schoot geen donder op uiteindelijk zaten ze op de goede weg en terwijl wij stonden te wachten bij de sluis in Workum kwam het stel aan rijden, blij dat ze ons eindelijk hadden “gevonden”. Kees had ook weer telefonisch contact, deze keer was het Cees Roozendaal uit Hippolytushoef, Cees had er ook lucht van gekregen en het leek hem wel leuk om ook maar die kant op te gaan en “Beekie” te escorteren. Tussen Gaast en Workum zagen we Cees aankomen die meteen ging draaien en zo aan kon sluiten voor de laatste kilometers naar de kop van de dijk en zo reden we dus met 7 Questen. Ben Wiggers en Marcel Prins reden nog mee tot halverwege de dijk en keerden toen terug naar Friesland, met Jan Geel, Cees Roozendaal, Kees van Hattem en ondergetekende hebben we Marcel veilig weer in Noord-Holland weten te brengen. Bij Den Oever ging Cees verder naar “Hippo” en wij draaiden naar het zuiden richting Wieringerwerf. Helaas kreeg Kees net na Wieringerwerf een lekke band en adviseerde ons om door te gaan, hij zou bij Middenmeer afslaan naar Heerhugowaard en ik zou Marcel nog tot net voorbij Hoorn brengen om zo de snelste route naar huis in Amsterdam te hebben. Jan sloeg af bij het viaduct in Abbekerk en ging via de Broerdijk naar zijn Annie om de warme prak en zo ging ik het laatste stuk met Marcel door richting Hoorn. Toen we in Wognum reden zei Marcel: “Zo komen we toch in Hoorn” “Inderdaad zei ik maar we gaan er helemaal omheen zodat je geen oponthoud hebt” Even later gaf Marcel aan dat hij toch Hoorn in wilde want, zei hij: “De accu van Beekie is helemaal leeg en ik moet eerst wat eten” In goed overleg hebben we hier afscheid genomen en op de rotonde in Wognum ben ik weer terug gegaan en Marcel ging verder op naar de stad voor een stevige oppepper om weer nieuwe kracht te verzamelen voor het laatste stuk want hij zat toen al op zo’n 235 km schat ik. Bij mij stopte de teller vandaag op 207 km ook niet onverdienstelijk voor een doordeweekse dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten