Wim en zijn "meiden"

Vandaag een keer een verslagje van een fietstochtje op de “huistuinenkeukenfiets” . Vrijdagmorgen, mooi weer en niet van plan om met de Quest op pad te gaan maar wel met de “gewone” fiets en zo gingen Tiny en ik vrijdag na de middag richting Noordhollandskanaal bij Purmerend. “Zullen we naar De Woude fietsen “ was haar voorstel, wat mij betreft prima maar ik weet niet of Wim en Marian thuis zijn, geen probleem er is daar ook een koffiestop net voor Wim en Marian’s onderkomen dus op pad. Een heerlijk zonnetje en een licht windje schuin achter, het fietst heerlijk, hoewel het is geen Quest en na verloop van tijd ga ik toch wel af en toe even verzitten op het zadel. De afstand is maar kort en na 17,5 km staan we op het pontje wat ons op het eiland brengt. Het is prachtig weer en het is te merken ook, veel meer bootjes op het water en iedereen die je tegen komt groet je opgewekt, allemaal te danken aan de zon. Als we bij de familie Schermer aankomen zit het stel voor het huis onder de parasol, Marian met een boek en Wim met de laptop op schoot. We worden hartelijk ontvangen en koffie en thee is zo geserveerd. We kletsen over het één en ander en naast de fiets die voor het weekend in super staat is geprepareerd komt ook het nieuwste type windschermpje ter sprake waarvan ik ook een deel aanschaf zodat ik thuis mijn best kan doen om er echt gestalte aan te geven. Omdat Wim al eens tegen Tiny had gezegd bij een eerdere vluchtige ontmoeting, “Ik zal je ons huis nog wel een keer laten zien als je weer eens langs komt” (de vorige keer moest hij met spoed weg) en nu was het dus zo ver. Ze keek haar ogen uit en was net als ik vol lof over de inrichting en de ruimte, een paleis op De Woude. Van boven naar beneden en van voor naar achter werden we rondgeleid met achter op het erf Wim zijn “meiden” die elke dag voor de nodige eiwitten zorgen. Nadat Wim een stuk Lexan had afgesneden en verpakt zijn wij weer richting “Zuisoost” gefietst om ons snel om te kleden en naar de volgende afspraak te vertrekken.