Uitstel van reparatie

Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Gister schreef ik nog dat ik nog wat onderhoud zou doen aan de Quest maar dat ging niet, ik was in de veronderstelling dat ik nog een stel lagertjes had voor de voorwielen maar ik kon niets vinden dus mogelijk al een keer eerder gebruikt. En dan moet het maar zoals het gaat, op de vlakke wegen schuift de Quest geruisloos over het asfalt maar zodra er tegels of een klinkerweg onder de gele body verschijnen begint er een bedenkelijk gerammel als extra geluid mee te rijden en daar ben ik geen liefhebber van. Als oplossing zouden er een paar nieuwe lagertjes in het rechterwiel moeten worden geplaatst en ik neem aan dat hij dan weer helemaal geruisloos zal zijn. Misschien kan Kees me helpen, dus richting Heerhugowaard zonder van te voren te bellen maar dan loop je hetrisico dat er niemand thuis is en dat was nu dus ook zo. Een slot op de poort en geen teken van leven en als ik Kees op zijn mobiel probeer geeft de “automatische juffrouw” aan, dat ik bel met de mailbox van 06 enz. Dan is er nog maar één oplossing een telefoontje naar Ymte van Velomobiel en morgen heb ik ze in de bus. (Als de post zijn werk goed zal doen). Om het rondje toch nog aantrekkelijk te maken ben ik door gereden naar het z.g. “Park van Luna” en verder richting Ursem enz. vervolgens via Avenhorn richting Hoorn en zo weer naar Middenmeer waar ik na 75 km de dagtrip heb afgesloten en nu maar hopen dat de lagertjes morgen op de mat liggen dan heb ik weer wat te sleutelen. Vlak voor het viaduct bij Abbekerk moest ik nog even heel voorzichtig doen om de amazones en vooral de paarden niet te laten schrikken en meestal volgt er dan een bedeesd, "Bedankt meneer" wat ik wel kan waarderen.