Vandaag was het weer iets minder als gisteren maar het was
geen beletsel om de fiets een dag rust te gunnen. Was het maandag zomaar een
rondje, vandaag voelde ik min of meer de verplichting om een opdracht te
vervullen. Heel simpel iets wat gisteravond was vergeten vandaag even
wegbrengen met de Quest en dat is gelukt. Op de heen rit had ik op de
Afsluitdijk de gunstigste wind maar ik moest wel weer omrijden bij het fietspad
aan het begin van het Robbenoordbos. Vorige week donderdag zou de laatste “stremmings”
dag zijn maar net als alles loopt het weleens iets uit. Aan het eind van de dijk werd weer
gesurfd door een paar enthousiastelingen wat met deze stevige wind behoorlijk
hard ging. In Oudemirdum aangekomen was er meteen koffie met koek en na nog een
bakkie had Thimo bedacht dat hij op opa’s
telefoon wel even een GPS kon installeren die heel gebruiksvriendelijk
zou werken “Endomondo” en het werkt ook nog. Voor ik goed en wel terug ging
eerst nog even een foto van het steeds verder ontwikkelende zomerverblijf,
allemaal in, op en aan elkaar gezet door vader en zoon, ik vind het maar knap.
Deze zomer komt er wel niets van verhuren maar volgend jaar als alles klaar is
dan is dit “super de luxe”. Ik neem bij het verlaten van Oudemirdum de weg
langs de kust voor zover dat mogelijk is. Eerst Laaxum de kleinste vissershaven aan het IJsselmeer
dan Stavoren waar het “Vrouwke” nog steeds over de haven uitkijkt en waar de
anekdote in verschillende talen onder het beeldje staat. Vervolgens
Hindelopen en Workum om als laatste door
Makkum te gaan dus de oude route die me naar de Afsluitdijk brengt. Recht tegen
de wind in is nooit een probleem en het ging dus als de gesmeerde bliksem naar
de overkant met een tussenstop bij Breezanddijk waar een paar Engelsen zeer geïnteresseerd
waren in het gele gevaar. Nog even doortrappen en met deze omweg was ik na 182
km weer in veilige haven met het voldane gevoel dat de “missie geslaagd” was.
3 opmerkingen:
Dag Pe,
Ik lees iedere dag je verhalen en bekijk de foto's met veel plezier.
Hoog tijd om dat eens te vertellen.
Ga zo door.
Groeten
Rudolf
Ik sluit mij volledig bij Rudolf aan. Ga zo door en laat ons meegenieten.
Dear Pe,
Apologies that this is in English but my Dutch is very poor! Today my wife Christine and myself went from Den Oever to Harlingen via the big dyke. We thought it would be a little boring as it would be 20km of road, sea, grass, cars and lorries but instead we met you. You made us both laugh when you said you had been on a trip to have a coffee with your daughter and that you were on your way home - a total distance of 170km! From then on our sore bottoms were no longer sore and our aching legs no longer ached. How inspiring it was to meet you.
Happy cycling.
Steve and Christine
Een reactie posten