 |
| Als het glas zo groot is dan is zoeken verder overbodig |
 |
| Foto van Maurice Amoreus |
Hoe snel is de media, heel snel dat kan ik u verzekeren voor
zover dat nog niet bekend was. Ik had voor vandaag besloten om een kort ritje
te gaan maken en overal waar ik zou komen de tijd te nemen en nou eens een keer
niet het systeem van “effies gauw” toe te passen. Waar kom je dan allemaal, ik
zal wel zien waar ik terecht kom. De start gaat normaal en als ik het dorp uit
ben neem ik meteen de afslag naar de Westermiddenmeerweg, de weg ik korter dan
de naam doet vermoeden en na 2 km sta ik op de oversteek naar het fietspad
richting Medemblik. De volgende afslag is naar de Tussenweg en dan volgt de
afslag naar het Wagenpad, hier is er iets niet helemaal goed gegaan,
zwaailicht, eng blauw dus politie en wat voertuigen al dan niet op de weg. Even
een foto maken en een kort praatje met Meindert Wijnia die als agent meehielp
al het overige verkeer veilig te laten passeren. Verder door Medemblik en naar
Wervershoof bij zus Ans en zwager Aad om een bakkie die afgelopen weekend terug
zijn gekomen van hun vakantie. Omdat de berichten niet zo jofel zijn zal het
rondje klein blijven dus via Zwaagdijk weer richting “De Meer”. Maar in de hoek
zie ik een vroegere buurjongen met zijn vrouw in de tuin druk bezig om alles
een nog mooier aanzien te geven. Even kletsen en dat duurt langer als normaal
dus de tijd verstrijk en de wolken worden donkerder. Als ik eenmaal weer klaar
ben om te vertrekken komt er een wielrenner naar ons toe gelopen, neef Johan
zag dat gele monster staan en wist meteen wie er bij hoorde, weer even kletsen
en meteen de nodige foto’s maken van Johan en van Meindert en Ina en dan toch
op naar Middenmeer. Ik neem de afslag om via het Egboetswater te gaan en moet
even stoppen bij de brug voor een groepje Duitse toeristen die uiteraard belangstellend
informeren naar het wel en wee van zo’n gele banaan. Via Oostwoud en Opperdoes
kom ik dan toch weer in de polder en voelde, na de bocht langs de vuilstort,
dat ik iets begon te slingeren, achter lek was mijn conclusie, inderdaad
wisselen en meteen de eerste regen. Toen ik thuis kwam ging de telefoon en
belde mijn buurman, “Ik las net op “Dichtbij.nl” dat er 3 gewonden waren
gevallen bij een ongeluk op de kruising van het Wagenpad en de N240, was jij
daar bij betrokken?” Gelukkig niet maar wat bleek nou, toen ik daar passeerde
en een foto maakte was ook de fotograaf Maurice Amoreus ook bezig één en ander
vast te leggen en daar stond ook een foto bij waar ik op stond, zodoende. Maar
gelukkig, het wordt steeds gevaarlijker bij de meeste oversteken door het hoge bermgras maar ik ben er nog steeds en
hoe, al was het vandaag maar 42 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten