Niets is veranderlijk als een mens of in dit geval het weer, was het gisteren de hele dag matig tot slecht vandaag kan het niet op, zon wind en water, dat laatste daar reed ik vandaag vaak langs. Even naar Oudemirdum op en neer, ik had gisteravond al “gepolst” of ze thuis was dus ik wist waar ik aan toe was. Het één en ander in de fiets en op pad, wel een fris windje maar de zon was ook al aanwezig en dat scheelt meteen een heel stuk. Het was eigenlijk vrij vroeg, rond 8 uur meen ik, toen ik vertrok, maar er waren opvallend weinig school gaande kinderen langs de weg, die kunnen nog wel eens voor “wegversperring” zorgen door met 3 of 4 man naast elkaar te rijden maar het ging allemaal zonder problemen en zo zat ik om kwart over 10 al aan de koffie. Het was er gewoon hartstikke gezellig, Bianca kon nu nog enthousiast vertellen over de avond carnaval in Middenmeer waar ze laatst was geweest, allemaal ontmoetingen met leeftijdgenoten die ze al jaren niet meer had gezien of gesproken. Na een broodje naar binnen te hebben gewerkt en de nodige drankjes ben ik weer opgestapt, met de zon erbij kan het niet stuk. Alles ging weer als een “trein” tot ik vlak voor het gehucht Gaast voelde dat hij iets naar links begon te trekken, inderdaad links voor lek. Ik heb de tijd genomen en de band ter plaatse meteen maar weer geplakt wat iets langer duurt dan omwisselen maar het was uit de wind en in de zon langs de dijk, wat wil je nog meer. Aan het einde van de weg ben ik rechtdoor gegaan om zo meteen aan de overkant op het fietspad te komen, het was mijn bedoeling om een paar foto’s te maken van de proeven die men doet m.b.t. de “dijk bekleding” men laat een grote hoeveelheid water in één keer over de dijk naar beneden lopen om te zien hoe de grasmat en alles wat eronder zit zich in stand weet te houden in geval het zeewater uit het Wad echt over de dijk zou komen. De proeven tonen aan dat de grasmat binnen de kortste keren weg is, dat is zelfs mij duidelijk als ik het met leken ogen bekijk. Weer verder de dijk op, de wind had ik denk ik schuin voor tegen maar als ik op de teller keek stond die altijd boven de 40 km, volgens mij is de zon sterk van invloed op de snelheid, het ging allemaal zo gemakkelijk. Bij het monument heb ik de laatste banaan naar binnen gewerkt en de schil meteen opgeruimd in de vuilnisbak, op dat moment liepen er wat mensen rond die net bij het stambeeld van Lely hadden gestaan en één van de mannen vroeg of hij een foto mocht maken, dat is voor mij nooit een probleem dus ik denk dat “hij” of is het een “zij” , een aantal keren is vastgelegd op het elektronische opslagmedium van de camera. Na een praatje met deze mensen, waarvan het ene stel uit Heerhugowaard kwam en het andere de Duits taal meer als eigen beschouwde heb ik ook van hun een plaatje gemaakt. Het laatste stukje naar huis was ook zo afgelegd en bij thuiskomst stond de teller op de vaste waarde van een retourtje Oudemirdum 160 km. En met dit ritje is het totaal op dit moment 39.855 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten