Het werd vandaag een warrig ritje, op de eerste plaats zorgde de mist van vanmorgen er voor, dat ik mijn gemak moest houden tot het allemaal wat veiliger langs de weg zou zijn. Maar toen dat eenmaal zo ver was begon het ook meteen mooi weer te worden, zon en een beetje wind waarbij ik af en toe een vlaggetje moest zoeken of de stand van de windmolen om te beoordelen of ik nou voor of tegen wind had. Ik wist dat Tiny zo rond een uur of 1 thuis zou zijn dus mijn “rondje” zou best eens een “warrig” karakter kunnen krijgen, wat veel links en rechtsom. Via de Cultuurweg deze keer naar de buitenkant van de polder, op de Cultuurweg was de eerste die ik tegenkwam Lucien Schipper de kilometervreter van Le Champion uit Wormer, in de tijd dat ik nog te maken had met toerfietsen enz. reed hij al jaren in 8 maanden 40.000 km en meer en regelmatig kom ik hem tegen op zijn vaste rit naar Friesland, elke dag de Afsluitdijk over en weer terug. Via Agriport naar Opperdoes en Midwoud en dan via het pad Sellecum naar Nibbixwoud waar ik tegen de zon in kijkend bijna broer Ben en zijn vrouw Riet voorbij reed. Stoppen en kletsen hoort er dan normaal gesproken bij en dat was dus nu ook het geval. Toen ik mijn pad weer vervolgde ben ik via de Rijweg naar Zwaag gereden en aan het einde van dit langgerekte dorp richting Bobeldijk, Berkhout, en later door Scharwoude naar de dijk langs het IJsselmeer. In “gestrekte draf” ben ik doorgestoomd naar Edam en Volendam om vervolgens via Kwadijk in Zuidoostbeemster aan te komen. Nadat Tiny thuis was hebben we een broodje gegeten en had Tiny een verrassing voor mij in petto, “Het is mooi weer om het gras te verticuteren lijkt mij” inderdaad ze had volkomen gelijk, maar je moet zoiets zien en dat mis ik nou net, je weet wel die “groene vingers”. Als je dan A zegt moet je ook B zeggen en ik ga dan door tot Z. en toen het eenmaal zo ver was had ik het hele erf gehad, voor, achter en opzij alles is geverticuteerd en er is heel wat mos en rommel uit de grasmat verwijderd. Tegen 4 uur ben ik weer huiswaarts gegaan, eerst voor de wind maar toen ik bijna thuis was had ik de wind vol op ‘kop”. Kort na Oosthuizen zag ik een paar wielrenners die ook richting Hoorn reden en dan begint het weer te “kriebelen” , ik passeerde ze met een gangetje zo tegen de 40 km, niks bijzonders, was het niet dat ze meteen op de pedalen gingen om mij in tehalen en dan, ja dan is de knuppel in ’t hoenderhok. Het duurt nooit lang tot het moment daar is en ze inzien dat hun poging zinloos is, 50 km is net iets te veel voor de mannen en al snel zie ik ze steeds verder wegzakken in de spiegeltjes van de Quest. Op het stuk parallelweg vanaf “La Mere Ann” tot aan Scharwoude komt mij een ligfietser tegemoet en steekt zijn hand op en komt naar “mijn”weghelft en stopt, “Ben jij de vriend van Tiny … “ inderdaad dat klopt en wie ben jij dan wel was mijn reactie, hij stelde zich voor als Joop Köhne en had aan zijn zeilboot gewerkt in de haven van Hoorn en was nu weer op weg naar Purmerend, de plaats waar hij en zijn vrouw in de zelfde straat als Tiny woonden in de tijd dat Tiny Purmerend als woonplaats had. Het laatste stukje naar huis is allemaal bekend terrein en na de oversteek bij Agriport, waar de stoplichten niet werken en ik na ongeveer 5 minuten over kan steken, is in een minuut of 10 afgeraffeld en staat de teller bij thuiskomst op 111 km net iets meer als de 102 km van gisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten