Rondje langs Kees en nog niet met .......

Hoe was het weer vandaag, in mijn ogen minder als gisteren, toen heb ik nog geregeld zon gezien maar vandaag moest je echt de klok in de gaten houden om te weten hoe laat het was want van de zon is en was nergens iets zichtbaar. Zo rond kwart over 9 leek het mij verstandig om Kees even te bellen en dan eventueel samen even naar Tiny te fietsen in Zuidoostbeemster. Geen reactie op zijn mobiel, ja wel zijn “secretaresse” maar die neem ik niet serieus, dan zijn vaste nummer gebeld ook geen reactie dus is hij mogelijk samen met Marian op pad. Ik had in mijn hoofd om een stukje tekst voor een liedje naar Tiny te brengen dus dan maar alleen en zo ging ik tegen kwart over 10 op pad. Gistermiddag de ketting nog voorzien van een paar druppels olie en alles op zijn plaats geschoven, het was een rommeltje in de buik van de Quest en zo ging ik vanmorgen van huis. Maar na 50 meter ben ik weer terug gegaan er zat een geluidje in wat er niet thuis hoorde, alles er uit en het kapje bij de derailleur los gemaakt hier ook een paar druppels olie op los gelaten en toen alles weer terug geplaatst, subliem, geen enkel afwijkend geluid was er meer te horen en zo ging ik richting Zuidoostbeemster. Daar aangekomen was ik bijna niet nat van het zweet, bewust gereden om zo te zeggen, steeds maar weer inhouden om toch vooral niet nat aan te komen en het is redelijk gelukt, nog niet helemaal “foutloos” maar dit kon er mee door. Als we eenmaal samen zitten is het kletsen en koffie gevolgd door een broodje. Toen ik weer ben opgestapt heb ik de route maar genomen via Oost en Wet-Graftdijk dus langs het NH-kanaal wat bij deze twee dorpjes wel erg breed is. Eenmaal in de buurt van Heerhugowaard heb ik Kees nog een keer proberen te pakken te krijgen via zijn mobiel, het lukte weer niet maar op het vaste nummer had ik meer geluk. Ik reed toen tussen Alkmaar en Heerhugowaard en 10 minuten later zat ik bij Kees aan een bakkie, even later kwam Marian ook thuis en met zijn drieën is er genoeg te praten. Kees was vanmorgen nog even weg geweest maar het gaat nog niet, “Mijn benen willen nog niet” zei Kees. Zodra de “psychologische klok” weer de goeie kant op draait zit hij weer in de fiets en dat duurt vast niet lang meer. Na deze laatste stop ben ik op Middenmeer afgegaan en was ik op de kop af na 100 km binnen.