Van racekap tot zaaiviool

Maandagmorgen, het heeft licht gevroren en dat is net iets te veel geweest, zaterdagavond had ik de “Brugmantia” in de tuin nog afgedekt omdat het iets zou gaan vriezen en gisteravond dacht ik dat het wel mee zou vallen, helaas nu is het te laat vanmiddag toen ik thuis kwam hingen de blaadjes slap ten teken van het niet beschermen tegen nachtvorst. Toen ik op pad ging was het net 1,8 º C. dus het hield niet over maar rustig trappen naar Kees in de Heerhugowaard om vandaar samen en/of ook met Rob naar Wim te fietsen op De Woude. Rob gaat op eigen gelegenheid om eerst de situatie thuis in te schatten om Karin niet achter te laten met eventuele problemen in de strijd met en tegen …… juist ja vul zelf maar in. Toen wij bij Wim aan de koffie zaten duurde het niet lang of daar was Rob ook al en wat nog meer verbaasde was de volgende bezoekster, Marian, Kees zijn “alles”, kwam binnen, ze was vanaf Heerhugowaard naar De Woude gelopen een geweldige prestatie. De andere Marian, Wim zijn “alles”, liep af en aan met koffie en koek. Rob vertaalde zijn bezoek als bezoeker die op kraamvisite kwam, er zou een nieuwe Quest zijn “geboren” inderdaad in groepsverband hebben we in de garage de carbon Quest van Wim bewonderd met racekap en al. Hierbij ontstond discussie over de racekap als je hem bij iemand van de fiets af zou moeten halen als zo’n ingekapselde berijder onwel zou zijn geworden, de meningen liepen nogal uit één en als ik het juist heb ingeschat zal Kees nooit “ingekapseld” in een Quest rijden. Samen met Kees hebben we het rondje nog wat “opgerekt” via bekende wegen en dorpjes kwamen we weer uit op de Obdammerdijk waar Kees linksaf ging en ik rechtdoor even een bakkie doen bij Tom en Gerda. Bij Tom en Gerda stond een heel klein stukje speelgoed op de tafel, hoe kan je zoiets dan zomaar niet op de foto zetten, dit was echt de gelegenheid, het beeld in juiste vorm, waar ik zoveel voor wordt nageroepen, een banaan. Een andere foto zal heel weinig mensen iets zeggen maar toen ik de foto aan Tom en Gerda liet zien wisten zij er geen passend antwoord op te geven, Tom ging wel de goeie kant op door te praten over zaaien en muziek maken, het is mijn overbuurman die enkele weken geleden nog voor zijn leven moest vechten en die hier loopt met een echte “zaaiviool”, er is een onderwijzer op een school voor agrarisch onderwijs die weleens heeft gereageerd op mijn blog waarop landbouwmachines stonden afgebeeld, dit is er ook één maar wel heel oud. Vorige week de “lelieplantmachine” en nu de “zaaiviool”.