Waar is "De Strandvonder" gebleven ?

Ongelofelijk 10° C. en waaien, waaien dat het deed onderweg, het is nu nog lang niet over maar een heerlijke ervaring. De route bewust gekozen tegen de wind in en zorgen zo weinig mogelijk of helemaal niet met wind opzij te rijden en ik moet zeggen het ging overal geweldig. Mijn bestemming was vandaag naar de kust en even kijken hoe hoog de golven waren, het viel tegen, geen “rollers” maar één bruisende witte massa. Ik durfde de Quest niet dwars op de wind te zetten, veel te bang dat hij weg zou worden geblazen. Van start vanaf Middenmeer langs de Alkmaarseweg en steeds maar bijna recht tegen de wind in naar Oude-Niedorp en langs het Verlaat naar Noord-Scharwoude. Vervolgens richting Schoorldam om daar over te steken naar Schoorl waar ik via de Schoorlsezeeweg koers heb gezet naar Hargen. Onderweg, tijdens een sanitaire stop heb ik nog even een foto gemaakt van het gele “gevaar”, op zo’n moment hoor je wel een gierend geluid van de wind maar je voelt helemaal niets omdat je bomen en duinen achter je hebt en verder is het stil, ik kan echt genieten van zulke momenten en wel degelijk beseffen dat gezond zijn een ongekende rijkdom is. Onderweg kwam ik twee keer een ouderpaar met 2 kinderen tegen en verder heb ik geen “levende ziel” gezien. Aangekomen bij Hargen op de kop van de Hondbosschezeewering keek ik wel even vreemd op, “De Strandvonder” is weg. Mijn eerste gedachte was dat hij mogelijk slachtoffer is geworden van koper of bronsdieven, de sokkel laat duidelijk afgezaagde bevestigingspunten zien, ik weet het niet, mogelijk komt hij tegen die tijd dat het toeristenseizoen weer begint weer terug op zijn stormachtige plekje. Terug zoek je toch meestal een iets andere route en zo kwam ik via de Koedijkervlotbrug dus door de “Langedijk”, voor niet georiënteerden op deze streek, Broek op Langedijk. En het is en blijft altijd een mooi gebouw waar vroeger dagelijks de producten van het land hier door de vaarveiling gingen, “De Broekerveiling” . Wat betreft die vlotbruggen in/over het N.H.kanaal ze zijn allemaal prima te nemen met een Quest zonder problemen van de ene naar de andere kant. Onderweg kwam ik ook nog wat “wild west” bloemen tegen, alles door elkaar maar wel weer een teken dat het voorjaar staat te trappelen voor de deur. Na 87 km was de rit tegen en voor de wind weer geschiedenis en kan ik aangeven dat deze fiets, de Quest 402 morgen 365 dagen in mijn bezit is en dat zijn totaalstand na precies 1 jaar is blijven staan op 16.588 km