"Ik zit toch ook niet aan jouw vrouw"

Was dit de laatste mooie zonnige nazomerdag ? We veronderstellen dat het zo is maar zo heeft elk seizoen z’n uitzonderlijke dagen en dit was er één van. De geplande rit zou via De Woude gaan maar ik heb er voor gekozen om In één “rechte” lijn naar Edam te rijden en daar de “club” op te wachten. Tijdens dat wachten heb ik even achter de dijk gekeken waar druk werd gesurfd met kite-borden. Het ging hard maar die temperatuur leek mij net iets te fris, ik kreeg het zelf steeds kouder, ik was wat nat van het zweten in de Quest en als je dan boven op de dijk in de volle wind staat koelt het erg snel af. Na een hele poos wachten kwamen er 4 Questen aan, Kees, Jule, Elly en Rob was de sluitpost, Wim was tijdelijk afgevallen omdat er een pedaal los was gelopen die er niet handmatig in kon worden gedraaid. Na Edam richting Volendam en op de “dijk” koffie drinken, binnen vanwege de lage temperaturen en de harde wind, dit doen we nooit meer, te veel toeristen zaten met hun “takken” aan de Questen even aan de racekap van Rob trekken, klep omhoog vizier heen en weer halen enz. vervolgens een ander “vakantieganger”even een andere Quest indrukken om te controleren of het materiaal wel hard genoeg was. En wij maar tikken op de ruiten om die zonderlinge handelingen te laten beëindigen, Rob riep nog “Ik zit toch ook niet aan jouw vrouw” we zaten niet echt gerust dus de stop werd automatisch wat korter. Elly en Jule wisselden enige blikken wat resulteerde in het feit dat alle drankjes met appelgebak door Jule werden afgerekend, nogmaals bedankt voor dit gulle gebaar. De rit ging verder, niet zoals eerst het plan was naar Marken, maar onder de dijk langs naar Uitdam en Durgerdam, er stond te veel wind op de kale dijk naar Marken en Elly in de carbon Quest was huiverig om die route te volgen. Na een korte inhaalrace werd Wim achterhaald, Kees had hem over de brug zien gaan dus even sprinten om hem tot “de orde” te roepen. Op dit punt gingen Jule en Elly rechtdoor en zijn wij omgedraaid richting Landsmeer om daar met de pont over te gaan en vervolgens richting Purmerend. Hier gingen Kees, Rob en Wim linksaf naar De Woude en ik rechtsaf op naar Middenmeer maar eerst nog even langs Zuidoostbeemster om te zien of Tiny al thuis was van tennis, er werd gewerkt door Remco in de tuin en Gerard aan een auto en die wisten mij te vertellen dat het zo kwart over 3 tot kwart voor 4 zou worden voor ze thuis zou komen. Dus ik zou meteen weer gaan maar net op dat moment kwam ze er aan, samen nog koffie drinken en toen op naar Middenmeer waar de rit is beëindigd na 136 km